رامی اسماعیل، بازیساز مسلمان اهل هلند و برنده جایزه «سفیر» از GDCA 2018 به دلیل فعالیتش در تشویق به ایجاد تنوع در بازی‌های رایانه‌ای و کمک به حمایت از توسعه‌دهندگان بازی کشورهای کمتر توسعه‌یافته است. او در وبگاه شخصی خود در بخشی با عنوان «Games as Culture» یا «بازی به مثابه فرهنگ»، دیدگاهش را درباره بازی‌ها اینگونه بیان کرده است:
«بازی‌ها یک رسانه فرهنگی منحصر به فرد هستند؛ نظریه‌ای که در قلب کارهای من می‌نشیند. با وجود اینکه توسط گروه‌های چند رشته‌ای و تحت فناوری‌های شگرف و محدودیت‌های اقتصادی ساخته می‌شوند، تقریباً هر بازی جنگی ساخت آمریکا نمایانگر دیدگاه آمریکایی بر روی جنگ است که همان ماجراجویی قهرمانانه در سرزمین‌های خارجی می‌باشد که بدترین نتیجه آن، عدم بازگشت به خانه است.
اما در موضوعی مشابه، Spec Ops: The Line که یک بازی جنگی آلمانیست، درباره گناه ویران‌سازی است.»
کمی بیشتر درباره این بازی: Spec Ops: The Line در نگاه اول، چیزی بیشتر از یک بازی تیراندازی سوم شخص نیست؛ در واقع گیم‌پلی بازی هم چیزی بیشتر از این را به شما منتقل نمی‌کند. اما داستان بازی بسیار متفاوت است؛ شما کنترل یک تیم ۳ نفره از ارتش آمریکا را بر عهده دارید که برای نجات یک کلنل ارتش، به دبی اعزام شده‌اند. اما دبی اکنون مکانی بسیار متفاوت است؛ شش ماه پیش از شروع وقایع داستان بازی، طوفان شنی سهمگین به شهر برخورد می‌کند و بیشتر شهر را به زیر اقیانوسی از شن می‌برد. بازماندگان این فاجعه، به مرور درگیر جنگی داخلی برای بقا می‌شوند. داستان بازی در موقعیت‌های متعددی، شما را در تنگنا‌های اخلاقی و احساسی قرار می‌دهد؛ تصمیماتی که باید بگیرید، هر کدام عواقب خاص خود را دارند و غالباً به چیزی جز پشیمانی و جنون ختم نمی‌شوند.
«This War of Mine که یک بازی جنگی لهستانی است، درباره زنده ماندن در جنگ در نقش یک غیرنظامیست.»
کمی بیشتر درباره این بازی: This War of Mine که بر اساس یک جنگ داخلی واقعی ساخته شده، چنان تصویر واقع‌گرایانه‌ای از تلخی‌ها و رنج‌های زندگی افراد درگیر جنگ را به شما نشان می‌دهد که به سادگی نمی‌توانید آن را از خاطر ببرید. تلاش سازندگان بازی در به تصویر کشیدن سختی‌ها و رنج‌هایی که جنگ برای افراد یک جامعه به همراه دارد ستودنی است. در این بازی سرنوشت تعدادی از بازماندگان جنگی داخلی به عهده‌ی شماست. هر کدام از این شخصیت‌ها پیشینه و داستان زندگی خاص خود را دارند که در خلال بازی با تمامی آن‌ها آشنا می‌شوید. تقریباً هیچکدام از آن‌ها تجربه یا آموزش نظامی ندیده‌اند و از این رو دردی که از اتفاقات مذکور می‌کشند کاملاً ملموس است. اگر به خوبی در بازی عمیق شوید و با آن‌ها همذات‌پنداری کنید، تجربه‌ی شما از انجام بازی بسیار قوی‌تر خواهد بود.
ادامه توصیف رامی اسماعیل درباره ایجاد چنین بازی‌هایی: «هر توسعه‌دهنده جدید، هر جامعه تازه شکل گرفته از توسعه‌دهندگان، هر دیدگاه جدید، هر موضوع جدید، هر اثرانگشت جدید، در نتیجه: بازی‌های تازه، فنون روایت نو و مکانیک‌های تازه برای پشتیبانی از دیدگاه سازندگان ایجاد می‌کند.
با این تصور، من عاشق بازی‌هایی شده‌ام که هنوز ساخته نشدند و به‌علاوه، ظرفیت نهفته رسانه ما فقط در انتظار باز شدن است، در صورتی که سازندگان از پشتیبانی مناسبی برخوردار شوند.»
